ต้อนรับวันใหม่ด้วยรอยยิ้มและความตื่นรู้ : พระไพศาล วิสาโล |
|
Wednesday, 14 April 2010 |
ต้อนรับวันใหม่ด้วยรอยยิ้มและ
ความตื่นรู้
เมื่อตื่นขึ้นมาพบวันใหม่ เราควรตระหนักว่าเราโชคดีที่มีวันนี้
เพราะมีเพื่อนมนุษย์อีกมากมายที่หลับแล้วไม่ตื่นอีกเลย
เมื่อวานคือวันสุดท้ายที่พวกเขาได้อยู่มีชีวิตอยู่ในโลกนี้
เราเองก็อาจต้องจากโลกนี้ไปเช่นเดียวกับพวกเขาหากไม่เป็นเพราะเหตุปัจจัยบางอย่างที่ทำให้เรายังมีชีวิตอยู่ในวันนี้
ดังนั้นเราจึงควรต้อนรับวันใหม่เสมือนของขวัญล้ำค่า ยิ้มให้กับวันใหม่
อย่าทำใจเศร้าหมอง อย่าเพิ่งเรียกร้องอะไรจากโลก
และอย่าปล่อยใจให้กังวลกับสิ่งที่ยังมาไม่ถึง
หรือคับข้องใจกับสิ่งที่ยังไม่ได้มา
อย่าลืมว่าเราโชคดีมากแล้วที่ยังมีวันนี้ ...
เขียนความคิดเห็น (0 ความคิดเห็น) |
อ่านข้อมูลเพิ่มเติม...
|
|
ก้าวข้ามวงจรอุบาทว์ : พระไพศาล วิสาโล |
|
Friday, 09 April 2010 |
ก้าวข้ามวงจรอุบาทว์
มติชน ฉบับวันที่ 21
มีนาคม 2553
เมื่อมีความขัดแย้งเกิดขึ้น ไม่ว่าเราเป็นคู่กรณีหรือผู้สังเกตการณ์
เราไม่ควรให้ความขัดแย้งดังกล่าวบดบังความจริงขั้นพื้นฐาน
นั่นคือทั้งสองฝ่ายล้วนเป็นมนุษย์เช่นเดียวกับเรา
ถึงเขาจะใส่เสื้อเหลืองหรือแดง เป็นเจ้าหน้าที่หรือผู้ชุมนุม
เป็นไทยหรือพม่า เป็นพุทธหรือมุสลิม อย่าลืมว่าเขาเป็นมนุษย์เหนืออื่นใด
ในทัศนะของชาวพุทธ ทุกคนที่เป็นคู่ขัดแย้งล้วนเป็นเพื่อนร่วมโลก
ที่รักสุขเกลียดทุกข์เช่นเดียวกับเรา แม้เขาจะความเห็นต่างจากเรา
เราควรมีใจกว้าง พร้อมยอมรับความแตกต่างทางความคิด
ความคิดบางอย่างอาจจะไม่ถูกใจเรา ก็อย่าเพิ่งไปตีขลุมว่า เขาคิดผิด
ขณะเดียวกันก็ไม่ควรยึดมั่นถือมั่นว่าความคิดของเราถูกร้อยเปอร์เซนต์
ถ้ายึดมั่นเช่นนั้นใจเราก็จะปิดและไม่ยอมรับความคิดของคนอื่นเลย ...
เขียนความคิดเห็น (0 ความคิดเห็น) |
อ่านข้อมูลเพิ่มเติม...
|
|
ไม่หลงความคิด ไม่ติดความเห็น : พระไพศาล วิสาโล |
|
Wednesday, 07 April 2010 |
ไม่หลงความคิด ไม่ติดความเห็น
สารคดี ฉบับเดือน มกราคม ๒๕๕๓
บิดาของ"วิทยา"เป็นคนสูบบุหรี่จัดจนเป็นมะเร็งปอด
ระหว่างที่พ่อเข้ารับการรักษาตัวที่โรงพยาบาล
เขาขอร้องให้พ่อเลิกสูบบุหรี่ตามคำแนะนำของหมอ
พ่ออิดออดแต่ก็ยอมตามในที่สุด เมื่อรักษาครบกำหนด
พ่อกลับมาพักฟื้นที่อพาร์ทเมนท์ที่ลูกเช่าให้ แต่อาการก็ทรุดลงตามลำดับ
วันหนึ่งขณะที่มาเยี่ยมพ่อ เขาเห็นก้นบุหรี่หลายอันตกอยู่บนระเบียง
จึงต่อว่าพ่อ แต่พ่อปฏิเสธ เขาโมโหมากที่พ่อปากแข็ง จึงใช้คำรุนแรงกับพ่อ
หลังจากนั้นไม่นานพ่อได้เสียชีวิตด้วยโรคแทรกซ้อน เมื่อจัดงานศพเสร็จ
เขามาเก็บข้าวของของพ่อที่อพาร์เมนท์
เขาแปลกใจที่พบว่ายังมีก้นบุหรี่ที่เพิ่งทิ้งใหม่ๆ ตกอยู่ที่ระเบียง
ในที่สุดเขาจึงรู้ว่าก้นบุหรี่ที่เห็นในวันนั้นไม่ใช่ของพ่อ
แต่เป็นของห้องข้างบนที่โยนลงมาและคงโดนลมพัดปลิวมาตกที่ระเบียงห้องของพ่อ
เขารู้สึกผิดมากที่ไม่เชื่อพ่อแถมกล่าวหาพ่อว่าดื้อดึงและปากแข็ง
แต่สายไปแล้วที่จะไปขอขมาท่าน
วิทยาไม่เชื่อพ่อเพราะมั่นใจในความคิดของตนเอง เมื่อเห็นก้นบุหรี่ที่ระเบียงห้องของพ่อ
เขาก็สรุปทันทีว่าพ่อไม่ยอมเลิกบุหรี่ เขาไม่ยอมมองมุมอื่น ทั้งๆ
ที่พ่อยืนกรานว่าไม่ได้สูบบุหรี่
ความเชื่อมั่นในความคิดของตนนำไปสู่ความสัมพันธ์ที่มึนตึงกับพ่อ
จนกลายเป็นตราบาปในใจเขา ...
เขียนความคิดเห็น (0 ความคิดเห็น) |
อ่านข้อมูลเพิ่มเติม...
|
|
ความไม่เป็นธรรมในกระแสลดโลกร้อนและทางเลือกที่เราทำได้ |
|
Monday, 05 April 2010 |
ความไม่เป็นธรรมในกระแสลดโลกร้อนและทางเลือกที่เราทำได้
"ความไม่เป็นธรรมในกระแสลดโลกร้อน"
โดย คุณจักรชัย โฉมทองดี
นักวิจัยโครงการศึกษาและปฏิบัติการงานพัฒนา (โฟกัส)
และสมาชิกเครือข่ายลดโลกร้อนด้วยโลกที่เป็นธรรม
เรื่องคาร์บอนเครดิต -
วิธีการหนึ่งที่ประเทศพัฒนาแล้วคิดขึ้นมาเพื่อแก้ปัญหาโลกร้อน
โดยประเทศที่ร่ำรวยต้องลดการปล่อยก๊าซคาร์บอนให้ได้ 5.2 % ซึ่งทำได้ยาก
เขาจึงคิดเครื่องมือขึ้นมาว่าจะทำอย่างไรให้เขาลดก๊าซได้และยืนอยู่บนหลักการของการตลาดประสิทธิภาพสูงสุด เรื่องคาร์บอนเครดิต
บอกว่าการตัดไม้ทำลายป่าทำให้เกิดโลกร้อน เพราะต้นไม้ดูดซับคาร์บอนไว้
ประเทศกำลังพัฒนาอยากได้เงิน คิดว่าถ้าดูแลลดการตัดไม้
เราก็ควรได้คาร์บอนเครดิต เช่น ต้นประดู่หนึ่งต้นอายุ 5 ปี เมื่ออายุ 30 ปี
จะดูดคาร์บอนได้กี่ตัน คิดออกมาเป็นเงิน
ชาวบ้านมีต้นไม้อยู่เยอะก็ล้อมต้นไม้เอาไปขาย
ส่วนประเทศพัฒนาแล้วเขาต้องลดคาร์บอน แต่ขี้เกียจลดไม่ต้องการเปลี่ยนชีวิต
ไปให้ชาวบ้านปลูกต้นไม้หรือรักษาต้นไม้ที่ชาวบ้านมีอยู่
แล้วเอาเงินไปจ่ายให้ชาวบ้าน แล้วเขาปล่อยคาร์บอนต่อไป
นี่เป็นเรื่องกลไกตลาดอีกเช่นกัน...
เขียนความคิดเห็น (0 ความคิดเห็น) |
อ่านข้อมูลเพิ่มเติม...
|
|
เปิดใจ : พระไพศาล วิสาโล |
|
Wednesday, 31 March 2010 |
เปิดใจ
สารคดี ฉบับเดือน พฤศจิกายน ๒๕๕๒
เมื่อแสงเงินแสงทองทาทาบฟ้า พระออกบิณฑบาตได้พักใหญ่แล้ว
อาจารย์จึงชวนศิษย์นับสิบเดินจงกรมรับอรุณ
อาจารย์แนะให้ทุกคนเดินแต่ละก้าวอย่างมีสติ ปล่อยวางความคิดนึกต่างๆ
ไม่ว่ามีอะไรมากระทบตา หู จมูก หรือกาย ก็สักแต่ว่ารู้ ไม่ปรุงแต่ง
หากใจกระเพื่อม ยินดียินร้าย ก็ให้รู้ทัน ไม่หลุดลอยจากปัจจุบัน
รับรู้แต่ละก้าวที่เดิน
สองข้างทางเป็นทุ่งหญ้า
สลับไร่มันสำปะหลัง จิ้งหรีด จักจั่น ส่งเสียงระงมไม่ขาดสาย
มีเสียงนกร้องเป็นระยะๆ ขณะที่ลมเย็นพัดมาเบาๆ บรรยากาศน่ารื่นรมย์
เมื่อเดินจงกรมเสร็จ อาจารย์ถามศิษย์ว่าระหว่างที่เดินจงกรม
มีใครได้ยินเสียงจิ้งหรีดจักจั่นบ้าง มากกว่าครึ่งตอบว่าไม่ได้ยินเลย ทั้งๆ
ที่เดินเกือบชั่วโมง เมื่อถามถึงสาเหตุ ทุกคนตอบว่า คิดตลอดทาง
บางคนเป็นห่วงบ้าน บางคนนึกถึงงานที่คั่งค้างอยู่ ...
เขียนความคิดเห็น (0 ความคิดเห็น) |
อ่านข้อมูลเพิ่มเติม...
|
|
|
|
<< หน้าแรก < ย้อนกลับ 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 หน้าถัดไป > หน้าสุดท้าย >>
|
ผลลัพธ์ 334 - 342 จาก 488 |