วันนี้ขอนำเสนอ บทความสะท้อนประเด็นปัญหาการเข้าไม่ถึงสิทธิขั้นพื้นฐานของบุคคลไร้สัญชาติ หรือ แรงงานข้ามชาติ ที่เข้ามาอาศัยและทำงานอยู่ในประเทศไทย ผ่านมุมมองของนักเขียน ที่ได้มีโอกาสเข้าไปสัมผัสในพื้นที่อำเภอแม่สาย จังหวัดเชียงราย 

----------------

มาอยู่ที่แม่สายต่อเนื่องยังไม่ถึงปี  ก็มีเรื่องมากมายให้ต้องคิดคำนึง...

ไม่ได้สัญชาติ คือ จำกัดขอบเขตการเดินทาง เด็กชนเผ่าเกิดในเมืองไทย ยื่นเรื่องขอสัญชาติตลอดมา จนเรียนมหาวิทยาลัยปีสองแล้ว เรื่องก็ยังเดินทางไม่ถึงตัวจังหวัด ล่าสุดต้องจ่ายเงินหมื่นห้า เพื่อให้เอกสารเดินจากหมู่บ้านเพื่อเข้าอำเภอ ไม่รู้ก่อนหน้านี้ จ่ายขั้นตอนไหนไปบ้าง และจ่ายไปเท่าไหร่แล้ว ไม่รวมค่าเดินทางเพื่อกลับบ้านมาเดินเรื่อง และค่าเสียเวลาต่าง ๆ ...เด็กอยากจะเข้าโครงการฝึกงานที่ต่างประเทศของมหาวิทยาลัย ก็ทำไม่ได้ เพราะถ้าไม่มีสัญชาติ โอกาสทำหนังสือเดินทางย่อมไม่มี และถ้าเรียนจบ จะเดินทางออกนอกพื้นที่เพื่อหางาน ก็ทำไม่ได้ เพราะถือบัตรต่างด้าว

ยาเสพติดหาซื้อง่าย ราคาถูก เพราะเป็นแหล่งขนส่ง และพักยาก่อนกระจายออกไปสู่ตลาด  เมื่อเริ่มเข้าสู่วงการเสพและขายรายย่อย ไม่นานก็เลื่อนขั้นเป็นคนขนยา และคนขายยา ยาที่ขายง่าย ได้เงินดี เห็นได้ไม่ยาก จากบ้านปูนสองชั้นทันสมัย ในหมู่บ้านชนเผ่าที่แต่ไหนแต่ไรมา อยู่บ้านไม้ซอมซ่อชั้นเดียว... ใคร ๆ ก็อยากขายยา เพราะเห็นโฆษณาชัด ๆ ในชุมชน ว่ามีเงินจริง เพราะมีบ้านใหญ่ แม้ต้องเอาชีวิตไปเสี่ยงในคุก ก็ไม่เป็นไร เพราะคนทางบ้านสบาย และอีกไม่นานก็จะได้ออกมาเสพสุข ในบ้านที่สร้างไว้ล่วงหน้าแล้ว

ผับ บาร์ คาราโอเกะ สถานบันเทิงครบวงจร และคาสิโน... เด็กสาวในวัย 15-16 แถวนี้ ต่างก็มุ่งหน้าไปยังสถานที่เหล่านี้ เพราะงานง่าย สบาย แต่งตัวสวย และเงินดี แค่นั่งขายเครื่องดื่ม ผสมยาแฮปปี้ เพื่อให้นักเที่ยวลืมความทุกข์ อย่างที่ไม่เคยลืมได้มาก่อน สนุกกับการเต้นและดื่ม เต้น ๆ ไป ยาก็หมดฤทธิ์ไปเอง ไม่เป็นอันตรายหรอก!!  นักดื่มนักเที่ยว นาน ๆ มาดื่มที ก็น่าจะปลอดภัย และสาวน้อยนักเชียร์ ที่ดื่มทุกวี่วัน มันจะปลอดภัยรึ? ถ้าหากวัยล่วงเลย พร้อมสังขารที่ร่วงโรยเร็วกว่าวัยเพราะยา เยาวชนเหล่านี้จะไปจบลงที่ใด?

งานออนไลน์ บนตึกที่มีการคุ้มกันแน่นหนา แค่ข้ามแดนไปไม่ไกล จึงเห็นมอเตอร์ไซด์ของเยาวชนชาย-หญิงที่เรียนจบมัธยม จอดไม่ไกลจากร้านสะดวกซื้อ ใกล้ชายแดน ซื้อของกินตุนไว้ ข้ามไปทำงานเมื่อด่านเปิด และข้ามกลับมาก่อนด่านปิด งานง่าย ๆ แค่มีความรู้ภาษาไทย อ่านออก เขียนได้ ก็อาจหาเงินเดือนได้ถึง 15,000.- บาท แค่นั่งหน้าจอ แล้วทำงานไปตามที่ได้รับมอบหมาย... แต่เบื้องหลังคือ เว็บพนันออนไลน์ และการขายสินค้าออนไลน์ที่จ่ายเงินก่อน แต่ของส่งไม่ถึง หรือได้ของไม่ตรงปก

ถ้าจะถามว่า... จิตสำนึกของความถูกต้องอยู่ที่ไหนหรือ?  ก็คงต้องถามกลับว่า หากต้องเลือกที่จะหาเงิน เพื่อเลี้ยงครอบครัว ที่มีแม่ป่วย พ่อติดยา พี่ชายติดคุกเพราะขายยา น้อง ๆ อีกหลายคนต้องกิน ต้องเรียน ต้องหาหมอ... คนเหล่านี้ จะมีทางเลือกอื่นที่ดีกว่า เพียงเพื่อให้สำนึกฝ่ายดี ได้มีที่พักพิงหรือ?

ถ้าพวกเขามีอาชีพอื่น ๆ ให้เลือกทำ แม้จะต้องอยู่ในพื้นที่ที่จำกัดเขาไว้ ไม่ให้ก้าวเท้าออกพ้นเขต เพราะไม่มีบัตร สำนึกดีที่หลับไหลอยู่ในกาย ก็คงจะถูกปลุกให้ตื่น เพื่อบอกเขาให้เลือกงานที่ดีกว่าเหล่านั้น

ยิ่งถ้าพวกเขามีใบผ่านทาง ที่ส่งเสริมให้พวกเขาก้าวออกไปหาอาชีพอื่นที่ดีกว่า เขาก็คงไม่รีรอ เช่น อาชีพดูแลผู้สูงอายุ ที่นับวันจะมีความต้องการผู้ให้บริการด้านนี้จำนวนมากยิ่งขึ้น

แต่ดูเหมือนว่า สถานการณ์ในพื้นที่ จะบีบบังคับ ให้พวกเขาต้องเป็นแรงงาน เพื่อสนับสนุนกิจการผิดกฎหมายเหล่านี้ต่อไป โดยไม่มีทางเลือก...

กล้วยกัทลี

เขียนความคิดเห็น
ชื่อ:
หัวเรื่อง:
BBCode:
ความคิดเห็น:
รหัส:*

Powered by AkoComment 2.0!