บทความล่าสุด |
---|
อนึ่ง บทความ หรือข้อเขียนทั้งหมดที่นำลงเว็บไซต์ jpthai.org เป็นทัศนะเฉพาะของผู้เขียน
ทางเว็บไซต์ jpthai อนุญาตให้คัดลอกบทความ/ข้อมูล เพื่อนำไปใช้ประโยชน์ได้
Donation / สนับสนุนการดำเนินงาน
|
ข้าแต่พระบิดา (ตอนที่ 6) โดย บาทหลวงชัยยะ กิจสวัสดิ์ |
Wednesday, 28 January 2009 | ||||
กลับไปอ่าน ตอนที่ 1 "ข้าแต่พระบิดาของข้าพเจ้าทั้งหลาย
ตอนที่ 2 พระองค์สถิตในสวรรค์ พระนามพระองค์จงเป็นที่สักการะ
ตอนที่ 3 พระอาณาจักรจงมาถึง พระประสงค์จงสำเร็จในแผ่นดินเหมือนในสวรรค์ ตอนที่ 4 โปรดประทานอาหารประจำวันแก่ข้าพเจ้าทั้งหลายในวันนี้ ตอนที่ 5 โปรดประทานอภัยแก่ข้าพเจ้า เหมือนข้าพเจ้าให้อภัยแก่ผู้อื่น..."
------------------------------------------ โปรดช่วยข้าพเจ้าไม่ให้แพ้การผจญ แต่โปรดช่วยให้พ้นจากความชั่วร้ายเทอญ (มธ 6:13) คำ peirazein ในภาษากรีกมีความหมายว่า "ทดลอง, ทดสอบ" มากกว่าจะแปลว่า "ผจญ, ประจญ, หรือ ล่อลวง" ซึ่งส่อไปในทางชักชวนผู้อื่นให้กระทำผิด เหตุผลคือ ถ้าเราแปลคำ peirazein ในหนังสือปฐมกาลบทที่ 22 ข้อ 1 เป็น "ผจญ" เราก็จะได้ความว่า "พระเจ้าทรงผจญอับราฮัมให้ถวายอิสอัคบุตรชายเป็นเครื่องเผาบูชา" ซึ่งเป็นไปไม่ได้เลยที่พระเจ้าจะล่อลวงอับราฮัมให้กระทำผิด เมื่อเป็นเช่นนี้ เราจึงควรเปลี่ยนความคิดจากสิ่งที่เราเคยเรียกว่า "การผจญ" แล้วมักลงเอยด้วยความพ่ายแพ้หรือ "บาป" เสียใหม่ หากเราจะส่งมนุษย์ขึ้นไปโคจรในอวกาศ เราจำเป็นต้องทดสอบจนแน่ใจว่าบุคคลนั้นมีความพร้อมและเหมาะสมสำหรับภารกิจอันยิ่งใหญ่นี้มิใช่หรือ ? กับเราก็เช่นเดียวกัน พระเจ้าทรง "ประทานการทดสอบ" แก่ผู้ที่ทรงเลือกสรร เพื่อช่วยให้เราเข้มแข็งมากขึ้น มีโอกาสชนะมากขึ้น และเป็นคนดีเหมาะสมกับงานที่พระองค์จะทรงมอบหมายให้มากขึ้น การทดสอบจึงไม่ใช่สิ่งที่น่ากลัวหรือน่าอับอายที่จะต้องปกปิดกันอีกต่อไป แต่เป็นสิ่งที่เราจะต้องเอาชนะหรือผ่านการทดสอบให้จงได้.... ซาตานคือใคร ? คำ ซาตาน (Satan) ในภาษาฮีบรูมีวิวัฒนาการทางความหมายควบคู่กับประวัติศาสตร์ของชาวยิว ดังจะเห็นร่องรอยได้จากพระธรรมเดิม 1. แรกเริ่มหมายถึง "ฝ่ายตรงข้าม" หรือ "ปรปักษ์" เช่น หัวหน้าชาวฟีลิสเตียห้ามดาวิดออกรบด้วยเพราะเกรงว่า "เขาอาจจะหันกลับมาเป็นศัตรู (ซาตาน) กับเราขณะทำการรบอยู่" (1 ซมอ 29:4) หรือเมื่อกษัตริย์ดาวิดเสด็จกลับกรุงเยรูซาเล็ม อาบีชัยต้องการให้ประหารชีวิตชิเมอีซึ่งเคยสาปแช่งดาวิด แต่ดาวิดตรัสกับอาบีชัยว่า "เรามีความคิดไม่ตรงกัน (ซาตาน)" (2 ซมอ 19:23) 2. ต่อมาความหมายพัฒนาไปสู่เชิงลบมากขึ้น และย้ายจากมนุษย์ไปสู่เทวดาในสวรรค์ ซาตานคือบุตรของพระเจ้า (โยบ 1:6) ซึ่งทำหน้าที่เหมือนอัยการในโลกนี้ นั่นคือ "กล่าวหา" มนุษย์ต่อหน้าพระพักตร์พระเจ้า (โยบ 1:7; 2:2; ศคย 3:2) ระยะนี้ชาวยิวรับอิทธิพลของคำกรีก Diabolos (ดีอาโบสอส - แปลว่า "การให้ร้าย") ซึ่งตรงกับ Devil ในภาษาอังกฤษเข้ามา ซาตานจึงมิใช่เพียง "ผู้กล่าวหา" แต่หมายถึง "ผู้กล่าวให้ร้าย" มนุษย์ต่อหน้าพระเจ้า กระนั้นก็ตาม ซาตานยังไม่เป็นปรปักษ์กับพระเจ้า เพียงแต่เป็นฝ่ายตรงข้ามกับมนุษย์ 3. ระหว่างถูกกวาดต้อนไปบาบิโลน ชาวยิวรับอิทธิพลความคิดของชาวเปอร์เซียเรื่องการตัดสินใจเลือกระหว่าง "อำนาจแห่งความสว่าง" และ "อำนาจแห่งความมืด" ซาตานจึงถูกผลักให้เป็น "อำนาจแห่งความมืด" และยืนอยู่ขั้วตรงข้ามกับพระเจ้าและมนุษย์อย่างสุดโต่ง ในพระธรรมใหม่ "ซาตาน" หรือ "ปีศาจ" คือผู้อยู่เบื้องหลังความเจ็บไข้และความทุกข์ทรมานต่าง ๆ ดังที่พระเยซูเจ้าตรัสว่า "หญิงผู้นี้ (ปีศาจสิง เจ็บป่วย หลังค่อม ยืดตัวตรงไม่ได้) เป็นบุตรหญิงของอับราฮัม ซึ่งซาตานล่ามไว้เป็นเวลาสิบแปดปีแล้ว ไม่สมควรที่จะถูกแก้จากพันธนาการนี้ในวันสับบาโตด้วยหรือ" (ลก 13:16) นอกจากนี้ ซาตานคือผู้ที่ล่อลวงยูดาสให้ทรยศพระเยซูเจ้า (ยน 13:2) ซาตานคือผู้ที่เราต้อง "ต่อสู้มันด้วยใจมั่นคงในความเชื่อ" (1 ปต 5:9) และคือผู้ที่จะต้องถูกทำลายชั่วนิรันดรดังคำอุปมาที่ว่า "แล้วพระองค์จะตรัสกับพวกที่อยู่เบื้องซ้ายว่า ‘ท่านทั้งหลายที่ถูกสาปแช่ง จงไปให้พ้น ลงไปในไฟนิรันดรที่ได้เตรียมไว้ให้ปีศาจและพรรคพวกของมัน'" (มธ 25:41) เมื่อเห็นวิวัฒนาการของ "ซาตาน" ดังนี้แล้ว ตัวตนของซาตานจึงไม่น่ากลัวเท่ากับวิธีการโจมตีของมัน เพราะมันมักใช้ "ความคิดและความปรารถนา" ของเราเองเป็นพันธมิตรและเป็นอาวุธของมัน จน อาจกล่าวได้ว่า "ศัตรู" ที่น่ากลัวที่สุดและต้องเฝ้าระวังมากที่สุดก็คือ "ตัวตนของเรา" นั่นเอง !!! การประจญมาจากไหน ? 1. จากภายนอก 1.1 เกิดจากเพื่อน สังคมที่ทำงาน สภาพแวดล้อมรอบบ้าน ฯลฯ 1.2 เกิดจากผู้ที่รักเรา เช่นเรามีกระแสเรียกที่จะทำงานช่วยเหลือผู้ป่วยเป็นโรคติดต่อร้ายแรง แต่ถูกพ่อแม่ห้ามปรามด้วยความรักและห่วงใย 1.3 เกิดจากการตามกระแส ชอบลองดี แข่งกันเลว มักเกิดกับพวกวัยรุ่น 2. จากภายใน 2.1 เกิดจากความคิด ความปรารถนา และจุดอ่อนของเราแต่ละคน เราจึงต้องพยายามค้นให้พบจุดอ่อนของเราแล้วเฝ้าระวังไว้ให้ดี 2.2 เกิดจากพรสวรรค์และจุดแข็ง ซึ่งทำให้เรามั่นใจตัวเองมากเกินไป และตั้งตัวอยู่ในความประมาท ติดตามอ่าน ตอนที่ 7 การประจญเกิดขึ้นเมื่อใด? ในวันพุธหน้า (4 ก.พ. 52)
Powered by AkoComment 2.0! |
< ก่อนหน้า | ถัดไป > |
---|