กลับไปอ่าน ตอนที่ 1 และ ตอนที่ 2 ก่อน

3. พระวาจา

เพื่อจะรู้จักความคิดและความปรารถนาของพระเจ้า จำเป็นต้องรู้จัก "พระเยซูเจ้า" เพราะพระองค์ตรัสว่า "ผู้ที่เห็นเรา ก็เห็นพระบิดาด้วย" (ยน 14:9) และอีกตอนหนึ่งคือ "เราเป็นหนทาง ความจริง และชีวิต ไม่มีใครไปเฝ้าพระบิดาได้นอกจากผ่านทางเรา" (ยน 14:6)

"พระคัมภีร์" คือแหล่งรวมเรื่องราวเกี่ยวกับ "พระเยซูเจ้า" ดังที่นักบุญยอห์นยืนยันว่า "ยังมีเรื่องราวอื่น ๆ อีกมากมายที่พระเยซูเจ้าทรงกระทำ ซึ่งถ้าจะเขียนลงไว้ทีละเรื่องทั้งหมด ข้าพเจ้าคิดว่า โลกทั้งโลกคงไม่พอบรรจุหนังสือที่จะต้องเขียนนั้น" (ยน 21:24-25)

ด้วยเหตุนี้ นักบุญเยโรมจึงกล่าวว่า "ไม่รู้จักพระคัมภีร์คือไม่รู้จักพระคริสตเจ้า"

อนึ่ง นักบุญยอห์นได้พูดถึงวัตถุประสงค์ของพระคัมภีร์ไว้ว่า "เรื่องราวเหล่านี้ถูกบันทึกไว้ เพื่อท่านทั้งหลายจะได้เชื่อว่า พระเยซูเจ้าเป็นพระคริสตเจ้า พระบุตรของพระเจ้า  และเมื่อมีความเชื่อนี้แล้ว ท่านทั้งหลายก็จะมีชีวิตเดชะพระนามของพระองค์" (ยน 20:31)

หากที่ผ่านมาเราอ่านพระคัมภีร์แล้วยังไม่บรรลุถึงวัตถุประสงค์ดังที่นักบุญยอห์นกล่าวไว้ นั่นอาจเป็นเพราะเราไม่รู้จักวิธีอ่านหนังสือพระคัมภีร์ก็เป็นได้

ปกติ วิธีอ่านหนังสือย่อมแตกต่างกันไปตามวัตถุประสงค์ของหนังสือแต่ละชนิด ดังเช่น

• หนังสือที่เขียนเพื่อให้ข้อมูลหรือเพื่อการศึกษา เช่นสารานุกรม ตำราเรียน ฯลฯ เราต้องอ่านช้า ๆ ขีดเส้นใต้ ย่อ อ่านซ้ำ จนกว่าจะจดจำเนื้อหาได้
• หนังสือที่เขียนเพื่อความสนุกสนานหรือหย่อนใจ เช่นหนังสือการ์ตูน นวนิยาย  เราอาจอ่านผ่านไปได้เร็ว ๆ
• หนังสือภาคปฏิบัติ เช่น ตำราอาหาร เราต้องอ่านไปทำไป

สำหรับหนังสือพระคัมภีร์ซึ่งเป็น "พระวาจาของพระเจ้า ที่ตรัสด้วยภาษามนุษย์ เพื่อให้เราเชื่อและมีชีวิต"  วิธีอ่านจึงต้องแตกต่างจากหนังสือตำราเรียนหรือตำรากับข้าวอย่างแน่นอน

ในฐานะที่พระคัมภีร์เป็น "พระวาจาของพระเจ้า"  แปลว่าพระเจ้ากำลังตรัสกับเรา และเมื่อพระองค์ตรัสกับเรา เราต้อง...

1. เปิดใจต้อนรับพระวาจาทั้งครบ ไม่ใช่เลือกรับเฉพาะข้อความที่สอดคล้องกับชีวิตของตน  ไม่ยึดติดกับอคติส่วนตัวหรือยึดมั่นกับทฤษฎีของตนแล้วหาพระวาจามาสนับสนุนความคิดของตน
2. รับฟังให้ได้อรรถรสและเข้าให้ถึงอารมณ์ความรู้สึกของพระวาจาที่พระเจ้ากำลังตรัสกับเรา  แต่เนื่องจากพระองค์ตรัสกับเราด้วยภาษามนุษย์หลายยุคหลายสมัยซึ่งล้วนแล้วแต่มีสภาพแวดล้อม วัฒนธรรม วิธีคิด วิธีสื่อสารแตกต่างจากสมัยเรา  เราจึงจำเป็นต้อง "ศึกษา" พระคัมภีร์อย่างน้อยให้รู้ภูมิหลังทางประวัติศาสตร์ รูปแบบการเขียน ฯลฯ เพื่อจะได้เข้าใจพระวาจาดีและลึกซึ้งมากขึ้น
3. ไตร่ตรองพระวาจาของพระเจ้าให้เข้าใจความคิดและความปรารถนาของพระองค์จน "เห็นจริง" ด้วยตนเองอาศัยพระหรรษทานของพระเจ้า  หากปราศจากการไตร่ตรอง ความเชื่อของเราก็เป็นได้เพียงการรับคำยืนยันของผู้อื่นซึ่งจะทำให้ความทุ่มเทและการผูกพันตนเองกับสิ่งที่ตนเชื่อลดน้อยถอยลงอย่างน่าใจหาย
4. ปฏิบัติตามสิ่งที่ได้รับจากการไตร่ตรองจนกระทั่งชีวิตของเราคือการปฏิบัติตามพระประสงค์ของพระเจ้าทุกขณะจิต

ยิ่งปฏิบัติตามพระประสงค์ของพระเจ้ามากเท่าใด เรายิ่งเห็นจริง ยิ่งเชื่อ ยิ่งวางใจ ยิ่งรัก และยิ่งปรารถนาจะปฏิบัติตามพระประสงค์ของพระองค์มากขึ้นเท่านั้น !

จุดอ่อนของเราในการปฏิบัติตามพระประสงค์ของพระเจ้าเห็นทีจะมีอย่างน้อย 2 ประการด้วยกัน กล่าวคือ

4.1  เราเน้นพระประสงค์เชิงลบคือ "อย่าทำบาป" จนลืมพระประสงค์เชิงรุกอย่างเช่น "ท่านอยากให้เขาทำกับท่านอย่างไร ก็จงทำกับเขาอย่างนั้นเถิด" (มธ 7:12)

4.2  แม้ยามปฏิบัติตามพระประสงค์เชิงรุกก็ยังกระทำผ่านทาง "นอมินี่" เช่น ใส่ถุงทานเพื่อจ้างนักสังคมพัฒนา จนดูเหมือนจะลืมไปว่าการปฏิบัติตามพระประสงค์ เช่น เลี้ยงอาหารผู้สูงอายุ ช่วยเหลือผู้ขัดสนในเขตวัด หรือแจกของเล่นเด็กกำพร้าด้วยตนเองนั้นมันมีคุณค่าทั้งต่อผู้ให้และผู้รับ และช่วยให้ได้สัมผัสกับพระเจ้าที่มองไม่เห็นได้มากสักเพียงใด    

ที่สุด ไม่ว่าเราจะสอน จะศึกษา หรือจะอ่านพระคัมภีร์  สิ่งที่ต้องระลึกอยู่เสมอคือเราไม่ได้กำลังสอนหรือศึกษาวิชาประวัติศาสตร์ซึ่งจะต้องจดจำรายละเอียดในอดีตให้ได้ทั้งหมด  แต่เรากำลังสอนและศึกษา "ข่าวดี" ของพระเยซูเจ้าเพื่อจะได้รู้จักพระองค์มากขึ้น รักพระองค์เพิ่มขึ้น และติดตามพระองค์ได้ใกล้ชิดขึ้น

          โดยมีเป้าหมายสูงสุดคือ "มีชีวิต" (ยน 20:31)

          "ชีวิต" ที่เหมือนพระเจ้าและเต็มเปี่ยมไปด้วย "พลัง"  !

เขียนความคิดเห็น
ชื่อ:
หัวเรื่อง:
BBCode:
ความคิดเห็น:
รหัส:*

Powered by AkoComment 2.0!