ความรักในพระคัมภีร์

(35)มีคนหนึ่งเป็นบัณฑิตทางกฎหมายได้ทูลถามเพื่อจะจับผิดพระองค์ว่า  (36)"พระอาจารย์ บทบัญญัติข้อใดเป็นเอกในธรรมบัญญัติ" พระเยซูเจ้าตรัสตอบว่า (37) "ท่านจะต้องรักองค์พระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของท่านสุดจิตใจ สุดวิญญาณ สุดสติปัญญาของท่าน (38) นี่คือบทบัญญัติเอกและเป็นบทบัญญัติแรก (39) บทบัญญัติประการที่สองก็เช่นเดียวกัน คือท่านต้องรักเพื่อนมนุษย์เหมือนรักตนเอง (40) ธรรมบัญญัติและคำสอนของบรรดาประกาศกก็ขึ้นอยู่กับบทบัญญัติสองประการนี้" (มธ 22:35-40)

บัณฑิตทางกฎหมายทูลถามเพื่อจะจับผิดพระเยซูเจ้าว่า "พระอาจารย์ บทบัญญัติข้อใดเป็นเอกในธรรมบัญญัติ" (มธ 22:36)

พวกเขาถกเถียงกันว่าในบรรดาธรรมบัญญัติ 613 ข้อ ซึ่งแยกออกเป็นประเภทสั่งให้ทำ 248 ข้อ และประเภทสั่งห้ามทำอีก 365 ข้อนั้น ข้อใดสำคัญที่สุด ?

บางคนยืนยันว่าการสวมพู่ห้อยที่ชายเสื้อสำคัญที่สุด !

พวกเขาหวังว่าหากดึงพระองค์เข้ามาร่วมวงถกเถียงด้วย บางทีพระองค์อาจพลาดท่าเสียทีเสนอทฤษฎีที่ไม่เข้าท่า  พวกเขาจะได้กล่าวหาพระองค์ว่าหมิ่นประมาทศาสนาหรือพระเจ้าได้

แต่ไม่ว่าแผนการของพวกเขาจะเป็นเช่นใด คำถามดังกล่าวได้นำไปสู่คำจำกัดความที่สมบูรณ์แบบของคำว่า "ศาสนา"

สำหรับพระเยซูเจ้า ศาสนาที่แท้จริงต้องมีองค์ประกอบ 2 ประการ กล่าวคือ

1. รักพระเจ้า  องค์ประกอบนี้พระองค์ทรงนำมาจากหนังสือเฉลยธรรมบัญญัติบทที่ 6 ข้อที่ 5 ซึ่งระบุว่า "ท่านจะต้องรักพระยาห์เวห์ พระเจ้าของท่าน สุดจิตใจ สุดวิญญาณ และสุดกำลังของท่าน"

ข้อความนี้เป็นส่วนหนึ่งของ "เชมา" (Shema แปลว่า "จงฟัง") ซึ่งประกอบด้วยพระคัมภีร์ 3 ตอนสั้น ๆ (ฉธบ 6:4-9; 11:13-21; กดว 15:37-41) ที่ชาวยิวถือว่าเป็นพื้นฐานสำคัญที่สุดของความเชื่อในศาสนายิว  ชาวยิวทุกคนต้องสวด "เชมา" ทุกเช้าเย็น จนกลายเป็นสิ่งแรกที่เด็กยิวทุกคนท่องจำได้

พระองค์ทรงนำสิ่งที่เป็นแก่นแท้ของศาสนายิวมาดัดแปลงจาก "สุดกำลัง" เป็น "สุดสติปัญญา" เพื่อเตือนพวกฟาริสีให้เลิกเล่น "เกมลับสมอง" ด้วยการคิดค้น ตีความ หรือประดิษฐ์กฎระเบียบใหม่ ๆ จากพระคัมภีร์

สำหรับพระองค์ สิ่งสำคัญที่สุดที่เราต้องทุ่มเทสุดจิตใจ สุดวิญญาณ และสุดสติปัญญา คือ "รักพระเจ้า" หรือพูดสั้น ๆ คือ เราต้องทุ่มเทความรักทั้งหมดแด่พระเจ้า

• ความรักที่มีอำนาจเหนืออารมณ์และความรู้สึกของเรา (สุดจิตใจ สุดวิญญาณ)
• ความรักที่นำทางความคิดและทัศนคติของเรา (สุดสติปัญญา)
  
• และความรักที่เป็นพลังขับเคลื่อนการกระทำทั้งปวงของเรา (สุดกำลัง)

ความรักที่ทำให้เรามอบถวายชีวิตของเราทั้งครบแด่พระเจ้านี้เอง ที่พระองค์ตรัสว่า "นี่คือบทบัญญัติเอกและเป็นบทบัญญัติแรก" (มธ 22:38)

แปลว่า "การรักพระเจ้า" นอกจากจะสำคัญที่สุดเพราะเป็นบัญญัติเอกแล้ว ยังต้องมาก่อนบทบัญญัติอื่นใดทั้งสิ้นอีกด้วย !

2. รักเพื่อนมนุษย์  องค์ประกอบที่สองทรงนำมาจากหนังสือเลวีนิติบทที่ 19 ข้อที่ 18 "จงรักเพื่อนบ้านเหมือนรักตนเอง"

ความรักต่อพระเจ้าต้องแสดงออกด้วยการรักมนุษย์ และ ต้องรักพระเจ้าก่อนเท่านั้น จึงจะรักเพื่อนมนุษย์ได้!

เหตุผลคือ "มนุษย์ถูกสร้างมาตามฉายาของพระเจ้า" (ปฐก 1:26, 27) หากไม่รักพระเจ้า เราจะรักมนุษย์ผู้เป็นฉายาของพระองค์ได้อย่างไร ?

ความรักต่อพระเจ้าจึงเป็นบ่อเกิดแห่งความรักต่อเพื่อนมนุษย์ !

ด้วยเหตุนี้ นักบุญยอห์นจึงสอนว่า "ถ้าผู้ใดพูดว่า ‘ฉันรักพระเจ้า'  แต่เกลียดชังพี่น้องของตน ผู้นั้นย่อมเป็นคนพูดเท็จ เพราะผู้ไม่รักพี่น้องที่เขาแลเห็นได้ ย่อมไม่รักพระเจ้าที่เขาแลเห็นไม่ได้" (1 ยน 4:20)

พระเยซูเจ้าจึงเป็นอาจารย์ท่านแรกที่นำ "ความรักต่อพระเจ้า" และ "ความรักต่อเพื่อนมนุษย์" มาเชื่อมสัมพันธ์กัน 

ก่อนหน้านี้ พวกฟาริสีรู้จักแต่ "รักพระเจ้า" และ "รักบทบัญญัติ"    

เมื่อเรา "รัก" เพื่อนมนุษย์ การเคารพและยอมรับสิทธิและหน้าที่ของเพื่อนมนุษย์จึงเป็นไปได้

เมื่อสิทธิและหน้าที่ได้รับการยอมรับ ประชาธิปไตยจึงเกิดขึ้นได้

และเมื่อมีประชาธิปไตย การตรากฎหมายตามความต้องการของคนส่วนใหญ่จึงเป็นไปได้

ความรักต่อพระเจ้าและต่อเพื่อนมนุษย์จึงเป็นพื้นฐานของกฎหมายอื่นๆ ทั้งมวล

ด้วยเหตุนี้ พระเยซูเจ้าจึงตรัสว่า "ธรรมบัญญัติและคำสอนของบรรดาประกาศกก็ขึ้นอยู่กับบทบัญญัติสองประการนี้" (มธ 22:40)

เพราะฉะนั้น หากไม่รักพระเจ้าและเพื่อนมนุษย์ ทุกกิจกรรมย่อมขาดพื้นฐานและเป็นได้ก็เพียงการสร้างภาพ !

เขียนความคิดเห็น
ชื่อ:
หัวเรื่อง:
BBCode:
ความคิดเห็น:
รหัส:*

Powered by AkoComment 2.0!