วารสารผู้ไถ่
ปีที่ ๔๑ ฉบับที่ ๑๑๓ พ.ค. - ส.ค. ๒๕๖๓

สังฆมณฑลเชียงใหม่ กับการมีส่วนร่วมพยุงค้ำจุนสังคม
ท่ามกลางวิกฤติการณ์โควิด-๑๙

องอาจ เดชา เรียบเรียง/สัมภาษณ์

เป็นที่รับรู้กันทั่วไปว่า สถานการณ์การระบาดของไวรัสโคโรนา หรือโควิด-๑๙ นั้น ได้ส่งผลกระทบต่อชีวิต สุขภาพ เศรษฐกิจและสังคมของผู้คนไปทั่วโลกและทั่วทุกภาคในประเทศไทย จนทำให้วิถีชุมชน ผู้คน ปรับตัว ตั้งรับไม่ทัน จนเกิดวิกฤติการขาดแคลนอาหาร ตกงาน และไร้ที่พึ่ง เป็นจำนวนมาก

ซึ่งทางศูนย์สังคมพัฒนาเชียงใหม่ สังฆมณฑลเชียงใหม่ หรือมิสซังเชียงใหม่ เป็นอีกองค์กรหนึ่ง ที่ได้รับมือกับสถานการณ์โควิดโดยให้ความช่วยเหลือประชาชนที่ได้รับผลกระทบอย่างเป็นขั้นเป็นตอน กลายเป็นศูนย์รวมน้ำใจจากคนบนดอยสู่คนเมืองเชียงใหม่ และแรงงานข้ามชาติที่เข้ามาทำงานในเชียงใหม่ เมื่อประชาชนอดอยากหิวโหย ชาวบ้านชาติพันธุ์บนดอยได้ช่วยกันระดมของบริจาค ข้าวสาร พืชผัก และผลไม้ ลงมาที่มิสซังเชียงใหม่ เพื่อกระจายไปช่วยเหลือผู้เดือดร้อนลำบากตามที่ต่างๆ โดยผ่านองค์กรในพื้นที่ภาคเหนือ เช่น เครดิตยูเนียน, IMPEC, พุทธสถาน เชียงใหม่ เป็นต้น ...

วารสารผู้ไถ่
ปีที่ ๔๑ ฉบับที่ ๑๑๓ พ.ค. - ส.ค. ๒๕๖๓

วิถีปกาเกอะญอ
‘เกราะหยี่' ปิดหมู่บ้าน ต้านโควิด
การให้และแบ่งปัน ในยามวิกฤติโควิด-๑๙

องอาจ เดชา เรียบเรียง/สัมภาษณ์

ครั้งแรกในรอบ ๗๐ ปี ชาวกะเหรี่ยงฟื้นพิธีโบราณ ‘เกราะหยี่ - ปิดหมู่บ้าน' สู้โควิด-๑๙

หลายสื่อต่างพากันพาดหัวข่าวกันเช่นนี้

หลายคนคงงุนงงสงสัยกันว่า พิธี ‘เกราะ-หยี่' นั้นคืออะไร

ดร.ประเสริฐ ตระการศุภกร และ อ.วุฒิ บุญเลิศ สองนักวิชาการชาวกะเหรี่ยง ได้อธิบายความหมายและที่มาของพิธีกรรมสำคัญนี้ผ่านเครือข่ายสื่อชนเผ่าพื้นเมือง เอาไว้อย่างน่าสนใจว่า คำว่า ‘เกราะ' แปลว่า "ปิด - กั้น - หรือ ปกป้อง" ส่วนคำว่า ‘หยี่' แปลว่า หมู่บ้าน บางแห่งเรียก ‘เกราะแกล๊ะ' หมายถึง "ปิดถนน" เพราะส่วนใหญ่จะทำพิธีบริเวณปากทางเข้าหมู่บ้าน การประกอบพิธีลักษณะนี้มีขึ้นใน ๒ กรณี คือเป็นพิธีประจำปี เรียกอีกอย่างว่า ‘บัวหยี่ บัวฆอ' เป็นการสะเดาะเคราะห์หมู่บ้าน โดยกำหนดปิดหมู่บ้านห้ามคนเข้าออกเป็นระยะเวลา ๓ วัน ๗ วัน หรือ ๙ วัน หรือขึ้นอยู่กับการตัดสินใจของผู้นำแต่ละชุมชน ปัจจุบันยังมีให้เห็นอยู่บ้างที่ชุมชนกะเหรี่ยงทุ่งหัวช้าง จังหวัดลำพูน  ส่วนใหญ่จะทำพิธีในช่วงเดือน ๖ ตามปฏิทินจันทรคติ ระหว่างที่ปิดหมู่บ้าน หากมีคนนอกเผลอเข้าไป ก็จะต้องอยู่ในชุมชนจนกว่าจะครบกำหนด...

เราจะสร้างพื้นที่สนทนาของคนต่างเจน (Gen) ต่างวัย ต่างความคิด

เพื่อสื่อสาร เข้าใจ และอยู่ร่วมกันได้อย่างไร 

ธัญลักษณ์  นวลักษณกวี สัมภาษณ์

          "สังคมไทยกลายเป็นพื้นที่ช่วงชิงระหว่างความคิด 2 กระแส โดยฝ่ายอนุรักษ์นิยมมีปัญหาเรื่อง 'กาละ' ส่วนฝ่ายก้าวหน้ามีปัญหาเรื่อง 'เทศะ' และทั้ง 2 ฝ่าย ต่างพยายามที่จะปรับเปลี่ยนโลกของผู้อื่นให้ตรงกับความคิดของฝ่ายตน ฝ่ายอนุรักษ์นิยมต้องการนำความคิด ความเชื่อ และคุณค่าจากโลกสมัยเก่ากลับมาอยู่ในกาลเวลาที่เปลี่ยนไป ขณะที่ฝ่ายก้าวหน้าพบว่าการนำแนวคิดจากโลกภายนอกมาไว้ในพื้นที่เดิมที่ไม่ใช่เนื้อดินถิ่นกำเนิดนั้นไม่ใช่เรื่องง่าย"

ดร.เสกสรรค์ ประเสริฐกุล ^[1]

วารสารผู้ไถ่
ปีที่ ๓๙ ฉบับที่ ๑๐๗ พ.ค. - ส.ค. ๒๕๖๑

เด็กและเยาวชน กับ สื่อสารมวลชน ในยุคโลกไร้พรมแดน

ศราวุฒิ ประทุมราช

ในโลกยุคไร้พรมแดน ปัจจุบัน แม้จะสามารถเข้าถึงความรู้ในระดับต่างๆ ได้โดยง่ายผ่านทางอินเทอร์เน็ต โดยความรู้ด้านต่างๆ สามารถเข้าถึงได้จากสำนักคิดหรือแหล่งข้อมูลที่มีประโยชน์ได้อย่างไม่จำกัดทั้งในระดับเนื้อหาและพื้นที่ ขณะเดียวกันท่ามกลางความรู้ไร้ขีดจำกัดดังกล่าว ก็ยังมีภัยมืดที่แฝงตัวเข้ามาโดยอาศัยอินเทอร์เน็ตที่หากเรารู้เท่าไม่ถึงการณ์ก็อาจตกเป็นเหยื่อจากมิจฉาชีพ หรือตกเป็นเหยื่อของอบายมุขรูปแบบต่างๆ

เราจึงเห็นข่าวการล่อลวงเยาวชนผ่านทางเพื่อนในโลกออนไลน์ ไม่ว่าจะเป็นเฟซบุ๊ก ไลน์ หรือแอปพลิเคชันสื่อสารไร้สายต่างๆ ดังนั้น ผู้ปกครองต้องดูแลและติดตามเด็กและเยาวชนของท่านให้รู้เท่าทันภัยต่างๆ ที่อาจแฝงเข้ามาหาเยาวชนในความปกครองของท่าน เพื่อสร้างภูมิคุ้มกันและตระหนักรู้เท่าทันโลกไร้พรมแดนดังกล่าว ....