JPThai☆Webboard

แด่ผู้กางแขนบนกางเขน



ขีดเส้นหนึ่งเส้นเป็นตัว “ไอ”

แปลเป็นไทยได้ว่า “ข้า” หรือ “ฉัน”

คือตัวเราของเรา เราทั้งนั้น

เรายึดมั่นถือมั่นสำคัญตน



เรารู้สึกนึกเห็น เราเย็นร้อน

เรามาก่อนเรามาหลังเราตั้งต้น

เรากระทำเราได้รับเราอับจน

เราสุขล้นเราทุกข์หลายล้วนใจเรา



เพราะฉันคิดฉันจึงเห็น “ฉัน” เป็นอยู่

ฉันจึงรู้สิ่งฉลาดสิ่งขลาดเขลา

ฉันจึงชอบฉันจึงชังกระทั่งเงา

วางเป็นเบาแบกก็หนักทุกวรรคตอน



อีกเส้นขวางหนึ่งเส้นเป็นเส้นตัด

ขวางสกัดตัว “ไอ” เพื่อไถ่ถอน

ถอนตัวเราตัดฉันเร่งบั่นทอน

เร่งตัดรอนรากเหง้าเฝ้ายึดยุด



ไม่ยึดมั่นสำคัญหมายในตัว “ฉัน”

ไม่ยึดมั่นสำคัญตนจนสูงสุด

มีส่วนรวมร่วมกันฉันมนุษย์

เลิกสมมุติมากมายในจักรวาล



สัจธรรมเช่นนี้มีหนึ่งเดียว

เป็นความงามความกลมเกลียวเกี่ยวประสาน

ผู้ค้นพบผู้แสดงผู้แจ้งญาณ

ควรแก่การเคารพทุกภพเอย



เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์