ครั้งหนึ่งมีต้นไม้สามต้น เติบโตอยู่บนเนินเขาของป่าแห่งหนึ่ง ทั้งสามกำลังสนทนาถึงความหวังและความฝันของตนเอง ต้นไม้ต้นที่หนึ่งกล่าวว่า ฉันหวังว่าจะเป็นหีบไม้ใบเขื่อง อันงดงามไปด้วยลวดลายแกะสลัก ที่เก็บแก้วแหวนเงินทาง เพชรนิลจินดามากมาย
ต้นไม้ต้นที่สองไม่รอช้า โต้ขึ้นมาว่า ฉันนะ จะต้องเป็นเรือลำใหญ่ที่แข็งแรง สามารถนำพากษัตริย์และพระราชินี ข้ามห้วงมหาสมุทรไปรอบโลกได้ และทุกๆ คนจะต้องรู้สึกปลอดภัยแน่ๆ เมื่อโดยสารเรือไม้ของฉัน
เมื่อมาถึงต้นไม้ต้นที่สาม มันกล่าวว่า ฉันต้องการเติบโตเป็นต้นไม้ที่สูงที่สุดและแผ่กิ่งก้านสาขาออกไปมากที่สุดในป่าผืนนี้ ผู้คนจะเห็นยอดลิบๆ ของฉัน และต้องคิดว่าฉันนี่ช่างอยู่ใกล้กับสวรรค์และพระเจ้า ฉันจะเป็นต้นไม้ที่ยิ่งใหญ่ และคนที่เห็นฉันจะไม่มีวันลืมฉันแน่นอน
สองสามปีผ่านไป ด้วยแรงอธิษฐาน ความฝันของต้นไม้ทั้งสามก็เป็นจริง เมื่อกลุ่มชายตัดไม้มาถึง พวกเขาก็ชอบในความสง่างามแข็งแรงของต้นไม้ต้นที่หนึ่ง และคิดว่าเขาคงจะได้เงินจำนวนมากหากขายต้นไม้ต้นนี้ให้กับช่างไม้ ว่าแล้วก็ตัดต้นไม้ดังกล่าว ต้นไม้ต้นที่หนึ่งมีความสุขมาก เพราะมันรู้ว่าช่างไม้จะสร้างเป็นหีบใส่สมบัติ สำหรับต้นไม้ต้นที่สอง คนตัดไม้ก็คิดว่า เป็นต้นไม้ที่เหมาะแก่การนำไปต่อเรือ ซึ่งก็ตรงใจกับต้นไม้ต้นนี้ ที่อยากเป็นเรือโดยสารขนาดใหญ่ เมื่อคนตัดไม้มาถึงต้นไม้ต้นที่สาม ต้นไม้ต้นนี้กลับหวาดกลัว เพราะมันรู้ดีว่าหากมันถูกโค่นลง ความฝันที่เคยมีอยู่ต้องสูญสลายไปแน่ และคนตัดไม้ก็ยังกล่าวอีกว่า ฉันไม่ต้องการนำต้นไม้ต้นนี้ไปทำอะไรเป็นพิเศษ แล้วเขาก็ตัดมันทิ้งไป
เมื่อต้นไม้ต้นแรกมาถึงมือช่างไม้ เขาประกอบมันเป็นรางอาหารสำหรับสัตว์ แล้วเก็บไว้ที่ยุ้งฉาง รวมกับเศษฟางหญ้าอื่นๆ สิ่งนี้ไม่เป็นตามฝันของต้นไม้ต้นที่หนึ่งเลย มาถึงต้นไม้ต้นที่สอง ก็เช่นเดียวกัน มันถูกต่อให้เป็นเพียงเรือประมงลำเล็กๆ ส่วนต้นไม้ต้นที่สามก็ถูกซอยออกเป็นชิ้นเล็กๆ และถูกทิ้งไว้ในที่มืด หลายปีผ่านไป ต้นไม้เหล่านี้ต่างก็ลืมความฝันในวัยเยาว์ไปหมดสิ้น แต่แล้ววันหนึ่ง มีผู้ชายและผู้หญิงคู่หนึ่งมาที่ยุ้งฉาง และฝ่ายภรรยาก็คลอดลูกที่นั่น ทั้งสองคนวางทารกไว้ที่รางหญ้า ที่ทำมาจากต้นไม้ต้นที่หนึ่ง มันดีใจมากและรู้สึกว่าตนเองมีความสำคัญมากต่อเหตุการณ์ครั้งนี้ ที่ได้มีโอกาสเป็นที่ให้ทรัพย์สมบัติที่มีชีวิตตัวน้อยคนนี้ ได้หลับนอนอย่างอบอุ่น
ล่วงเลยไปอีกหลายปี มีชายกลุ่มหนึ่งลงเรือประมงไปจับปลา อันเป็นเรือจากต้นไม้ต้นที่สอง มีชายคนหนึ่งในกลุ่มนี้ เหน็ดเหนื่อยและปรารถนาที่จะหลับผักผ่อน เมื่อเรือแล่นออกจากฝั่ง และเผชิญเข้ากับพายุลูกใหญ่ ต้นไม้ต้นนี้รู้ดีว่า มันไม่แข็งแรงพอที่ช่วยรักษาชีวิตของบรรดาชายหนุ่มที่อยู่ในเรือ และแล้วพวกชายเหล่านั้นก็ปลุกชายคนนั้นที่หลับให้ตื่นขึ้น เขายืนขึ้นและกล่าวว่า "จงสงบ" แล้วพายุก็สงบลง ถึงเวลานี้แล้ว ต้นไม้ต้นที่สองรู้ดีว่า มันได้เป็นพาหนะของจอมกษัตริย์ผู้ยิ่งใหญ่
แล้วก็มาถึงที่สุด มีคนบางคนมาเอาต้นไม้ต้นที่สามไป มันถูกผู้ชายคนหนึ่งแบกลากไปบนท้องถนนท่ามกลางเสียงเย้ยหยันและตะโกนโห่ร้องของผู้คนรอบข้าง เมื่อขึ้นไปถึงสถานที่เป็นเนินแห่งหนึ่ง ผู้ชายคนที่แบกต้นไม้ต้นนี้ ก็ถูกตอกตะปูไม้กับมัน และเปล่งเสียงร้อง ก่อนที่ที่จะตายบนยอดเขานั่น และเมื่อวันอาทิตย์มาถึง ต้นไม้ต้นนี้ตระหนักดีว่า มันแข็งแรงมากพอที่จะตั้งอยู่บนยอดเขานั่น และอยู่ใกล้ชิดกับพระเจ้ามากเท่าที่จะเป็นไปได้ เพราะพระเยซูได้ถูกตรึงไว้ที่ต้นไม้ต้นนี้
บทสอนใจจากเรื่องนี้ คือเมื่อหลายสิ่งๆ หลายอย่างดูเหมือนจะไม่เป็นดังที่เราคาดหมาย จงรู้ไว้ว่าพระเจ้ามีแผนการณ์เตรียมไว้ให้คุณแล้ว เพียงแต่คุณวางใจในพระองค์ พระองค์จะประทานของขวัญชิ้นสำคัญแก่คุณ เราไม่รู้ว่าพระเจ้ามีแผนการณ์อะไรสำหรับเรา เรารู้เพียงแต่ว่า วิธีการของพระองค์ เป็นวิธีการที่ดีที่สุดสำหรับเรา
